Zakon kartuzów jest istotą stolicy Kaszub, a najlepszym tego odzwierciedleniem, jest kartuski herb.
Jak to z herbami bywa, każdy element ma swoje znaczenie i historyczne odniesienie. W roku 1907 z inicjatywy niemieckich władz Kartuz postanowiono, że herb będzie się odnosił do związku miejscowości z klasztorem kartuzów. Prace zostały jednak przerwane i wznowione po zakończeniu działań wojennych i przejęciu terenów przez wolną Polskę w roku 1918.
W 1923 r. Kartuzy uzyskały prawa miejskie. Otrzymały też herb.
Został on zaprojektowany przez powszechnie znanego kaszubskiego pisarza, dra Aleksandra Majkowskiego.
Autor pozostał przy pomyśle nawiązania jego wymową do założycieli miasta.
Niebieskie tło i charakterystycznie ułożone w półkolu srebrne gwiazdy zostały zaczerpnięte z dawnego godła zakonników. Głowa czarnego gryfa została umieszczona na herbie jako odniesienie do ziem kaszubskich. W Polsce przedrozbiorowej postać czarnego gryfa widniała na herbie województwa pomorskiego. Uznano więc za zasadne, żeby choć jedno z pomorskich miast uwzględniło w swoim herbie to historyczne godło. Dziób ze złotego został zmieniony na srebrny, tak aby kolorystycznie pasował do gwiazdek.
I tak oto powstał herb, który wszyscy dzisiaj znamy.
Instahistorie z VIKI GABOR
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
